Tegenwoordig is het gebruik van tandheelkundige oogloepen een trend onder tandartsen. In de afgelopen eeuw heeft de tandheelkunde een aanzienlijke ontwikkeling doorgemaakt. Innovatievoortgang op dit gebied heeft een belangrijke rol gespeeld in het klinische veld van dit beroep. Het heeft de uitkomst van procedures aanzienlijk verbeterd. Bovendien hebben deze ontwikkelingen het gemak en comfort van respectievelijk beoefenaars en patiënten aanzienlijk vergroot. Vergroting in de vorm van vergrootglazen en microscopen is zo'n verbetering.
Tandheelkundige oogloepen kunnen het gezichtsvermogen verbeteren dankzij hun vergrotende werking. Hierdoor worden tandheelkundige ingrepen nauwkeuriger en kunnen artsen hun houding tijdens de diagnose en behandeling van de mondholte enigszins verbeteren.
Waarom is het belangrijk om het zicht op het werkgebied te vergroten? Het meest voor de hand liggende antwoord op tandheelkundige vergrootglazen is dat een beter behandelgebied en een vergroot zicht automatisch nauwkeuriger tandheelkundig werk opleveren. Artsen kunnen de vormen die ze in natuurlijke tanden snijden of voorbereiden, beter zien, evenals de restauraties die ze voor patiënten aanbrengen. Misschien nog wel het belangrijkste is dat artsen nauwkeurigere en completere diagnoses kunnen stellen van alles wat er in de mond van elke patiënt gebeurt.
Tandheelkundige loep is een vergrootglas dat door tandartsen wordt gedragen om alles wat ze in de mond zien te vergroten. Tandheelkundige loep is een optisch vergrotingsapparaat dat wordt gebruikt om fijne details van de mondholte te observeren, met name voor wortelkanaalsystemen, waarvan de vergroting hoger is dan die van het menselijk oog. Tandheelkundige loep heeft geen verlichtingsfunctie en kan worden aangevuld met koplampen, die bovenaan het montuur of de hoofdband worden vastgeklikt, waarbij het licht rechtstreeks op de ogen wordt gericht, waardoor er minder schaduw ontstaat.
Tandheelkundige vergrootglazen worden wazig door de beweging van de drager en moeten de juiste werkafstand vinden om weer een volledig scherp beeld te krijgen. Tandartsen moeten hun eigen werkterrein en behoeften begrijpen, verschillende merken producten kennen en uitproberen voordat ze investeren in vergrotingsapparatuur, wat hen zal helpen betere beslissingen te nemen.
De afstand (brandpuntsafstand) tussen de ogen van de operator en de operatieplek heeft een aanzienlijke invloed op de houding, dus tandartsen moeten de brandpuntsafstand van de tandheelkundige loep afstemmen op de gekozen chirurgische afstand. Als de brandpuntsafstand te kort of te lang is, kunnen klinische artsen een ongemakkelijke houding ervaren tijdens de operatie, wat resulteert in spierpijn. Tandartsen moeten de instelbare parameters van de tandheelkundige loep, zoals pupilafstand, convergentiehoek en magnetische declinatiehoek, wijzigen om vermoeidheid van de ogen en het hoofd te voorkomen.
