Orale spiegel, of mondspiegel, is een tandheelkundig instrument. Het is een kleine spiegel die in de mond van een persoon kan worden gestopt en aan een lang handvat kan worden bevestigd. Mondspiegel is een van de belangrijkste tandheelkundige apparatuur die in de tandheelkundige onderzoekskamer wordt aangetroffen.
1) Krijg indirecte visie. Het verkrijgen van indirect zicht verwijst naar het observeren van het tandoppervlak of de intraorale structuur die niet direct met tandmondspiegels kan worden gezien. De operator kan de tandinstrumenten in de mondspiegel zien.
(2) Tractie. Tractie verwijst naar het gebruik van mondspiegels om de wang, het slijmvlies of de tong van de patiënt te trekken, zodat de arts het tandoppervlak kan zien dat door deze zachte weefsels wordt bedekt.
(3) Indirecte verlichting. Indirecte verlichting verwijst naar het gebruik van mondspiegels om licht naar het tandoppervlak in het donkere gebied van de mond te reflecteren.
(4) Perspectief. Dit verwijst naar de techniek van het reflecteren van licht door de voorste tanden met mondspiegels.
Vermijd het raken van de tanden van de patiënt met mondspiegels. Laat de rand van de kop van de mondspiegels niet op het tandvleesweefsel van de patiënt drukken. De wijsvinger en duim van de arts kunnen ook worden gebruikt om te trekken. Wanneer u aan de lippen van de patiënt trekt, zal het gebruik van vingertrekken de patiënt zich prettiger voelen dan het gebruik van mondspiegels.
