Tegenwoordig wordt het gebruik van tandheelkundige oogloepen een trend onder tandartsen. In de afgelopen eeuw heeft de tandheelkunde een aanzienlijke ontwikkeling doorgemaakt. De voortgang van de innovatie op dit gebied heeft een belangrijke rol gespeeld op het klinische gebied van dit beroep. Het heeft de uitkomst van procedures sterk verbeterd. Bovendien hebben deze vorderingen het gemak en het comfort van respectievelijk beoefenaars en patiënten aanzienlijk vergroot. Vergroting in de vorm van vergrootglazen en microscopen is zo'n verbetering.
Tandheelkundige oogloepen kunnen de gezichtsscherpte verbeteren door hun vergrotende effect, niet alleen om tandheelkundige operaties nauwkeuriger te maken, maar ook om artsen te helpen hun houding enigszins te verbeteren tijdens orale diagnose en behandeling.
Waarom is het belangrijk om het zicht op het werkgebied uit te breiden? Het meest voor de hand liggende antwoord op tandvergrootglas is dat een beter behandelingsgebied en een vergroot zicht automatisch nauwkeuriger tandheelkundig werk opleveren. Artsen kunnen beter zien in welke vormen ze snijden of voorbereiden in natuurlijke tanden, evenals de restauraties die ze aan patiënten bieden. Misschien wel het belangrijkste is dat artsen nauwkeurigere en vollediger diagnoses kunnen stellen van alles wat er in de mond van elke patiënt gebeurt.
Tandvergrootglas zijn vergrootglazen die door tandartsen worden gedragen om alles wat ze in de mond zien te vergroten. Tandvergrootglas is een optisch vergrotingsapparaat dat wordt gebruikt om fijne details van de mondholte waar te nemen, vooral voor wortelkanaalsystemen, waarvan de vergroting hoger is dan die van het menselijk oog. Tandvergrootglas heeft geen verlichtingsfunctie en kan worden aangevuld met koplampen, die aan de bovenkant van het frame of de hoofdband worden geknipt, met licht recht op de ogen gericht, waardoor minder schaduw ontstaat.
Tandheelkundige vergrootglas zal wazig worden met de beweging van de drager en moet de juiste werkafstand vinden om weer een volledig gefocust beeld te verkrijgen. Tandartsen moeten hun eigen werkterrein en behoeften begrijpen, verschillende merken producten kennen en uitproberen voordat ze investeren in vergrotingsapparatuur, wat hen zal helpen betere beslissingen te nemen.
De afstand (brandpuntsafstand) tussen de ogen van de operator en de operatielocatie heeft een aanzienlijke invloed op de houding, dus tandartsen moeten de brandpuntsafstand van het tandvergrootglas matchen met de gekozen chirurgische afstand. Als de brandpuntsafstand te kort of te lang is, kunnen klinische artsen tijdens de operatie een ongemakkelijke houding ervaren, met spierpijn tot gevolg. Tandartsen moeten de instelbare parameters van tandvergrootglas wijzigen, zoals pupilafstand, convergentiehoek en magnetische declinatiehoek, om vermoeidheid van het oog en het hoofd te voorkomen.
